Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Δεν τον πάω...

...Τον Σταμάτη Κραουνάκη

Να διευκρινίσουμε. Δεν αναφέρομαι στην καλλιτεχνική αξία του, που εκεί τα πράματα είναι, κατά τρόπω τινά, υποκειμενικά και ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και αρέσει σε όποιον γουστάρει. Δικαίωμα τους και στους δυο. Εγώ πάντως θεωρώ ότι έχει αγριοφωνάρα, κατάλληλη να σαλαγάει πρόβατα, και στιχάκια για ανάλογα πανηγύρια. Προσωπική άποψη!

 

Από εκεί και πέρα κάθε φορά που προσπαθώ να δω με ανοιχτό μυαλό τον καλλιτέχνη ή τον άνθρωπο, μου ενισχύει το αντιπαθές προφίλ του.

Αυτό το στυλ, του μποέμ και καλά καλλιτέχνη, θα έφερνε σε απόγνωση κάθε νορμάλ άτομο που θεωρεί ότι για να αποδείξει την πνευματική του ελευθερία ο καλλιτέχνης, δεν είναι ανάγκη να μας σερβίρει μπινελίκια και λοιπές βωμολοχίες παρέα με την εμφάνιση μιας δασώδους μασχάλης. Αλλά έτσι είναι ο σύγχρονος καλλιτέχνης κυρίες και κύριοι! Δεν τον νοιάζει η εξωτερική εμφάνιση αλλά μόνο η εικαστική αξία των πραγμάτων!

Οι συνεντεύξεις του όμως και τα κείμενα του είναι χάρμα αυτό επιβεβαίωσης! Ένα τέλειο παράδειγμα της αξίας που αυτοπροσλαμβάνει ως καλλιτέχνης! Όποτε τις διαβάζω μου δίνει την εντύπωση ότι αδικείται ιδιαίτερα που είναι ακόμα στην Ελλάδα και απευθύνεται σε ένα τόσο απαίδευτο κοινό όπως το ελληνικό. Χάνεται η μεγάλη σου αξία ρε φίλε. Νιώθω ότι πρέπει να σου ζητήσουμε στο τέλος και συγγνώμη που σε κάνουμε να χάνεις το χρόνο σου μαζί μας! Δηλαδή έχει κανείς καταλάβει τι θέλει να πει ο ποιητής όταν γράφει στην Athens Voice ή όπου αλλού;

Χαίρομαι πάντως που δεν είμαι ο μόνος που έχει την ίδια αντίληψη...