Δήμος Θεσσαλονίκης στο Internet.Πλάκα με κάνεις;

Επισκεφτήκατε το site του Δήμου Θεσσαλονίκης;

Αν ναι, θα καταλάβατε πολλά για την σημασία που δίνει ο Δήμαρχος στις νέες τεχνολογίες. Θεωρεί μάλλον πιο λογικό να διατηρεί ένα δημοτικό τηλεοπτικό κανάλι, για να διαφημίζει το "έργο" του, (έστω και δεν το βλέπεις κανείς) παρά να υπάρχει μια προσεγμένη παρουσία στο Δίκτυο. Αντίστοιχα ο Δήμος Αθηναίων έχει κάπως πιο αξιοπρεπές και οργανωμένο site όπως και ο Δήμος Πειραιά. Φυσικά και αυτά υπολοίπονται πολύ απο το να θεωρηθούν ιδανικά για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών των πόλεων.

Τι γίνεται στο εξωτερικό;

Δείτε το site των δήμων του Βερολίνου της Βιέννης ή  του Παρισιού για να πάρετε χαμπάρι τι σημαίνει σοβαρό site. Ο επισκέπτης έχει τεράστιες δυνατότητες. Απο μόνα τους αποτελούν διαφήμιση για την πόλη. Και τα συγκεκριμένα δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά είναι ο κανόνας. Στο εξωτερικό κάθε πόλη φροντίζει την διαδικτυακή της παρουσία ώστε να είναι ευχάριστη στον επισκέπτη και όσο το δυνατό πιο χρήσιμη. Και αυτό το κάνουν όχι μόνο οι τουριστικές ή οι πολύ μεγάλες πόλεις. Δοκιμάστε να ψάξετε κάποια μικρή πολή που γνωρίζετε σε κάποια άλλη χώρα. Θα εντυπωσιαστείτε.

Αφορμή για αυτές τις σκέψεις ήταν ένα άρθρο στη σημερινή LIFO (λίγο υπερβάλλει για τον Δήμο Δράμας, αντίθετα ο Δήμος Τρικάλων έχει ασύρματη δικτύωση εδώ και καιρό). Αναφέρεται στην έλλειψη υποδομών ασύρματου Internet  στην πόλη της Αθήνας. Η κριτική για μια τέτοια έλλειψη είναι πρόοδος στην αμόρφωτη δικτυακά Ελλάδα. Τουλάχιστο ο δήμαρχος στην Πρωτεύουσα γνωρίζει τις νέες τεχνολογίες. Ίσως τελικά να μην είναι ευθύνη του Δήμου να προσφέρει τέτοια υπηρεσία (και οι εταιρίες παροχής Internet τι θα κάνουν,μου λες;) αλλά η δημόσια συζήτηση αξίζει τον κόπο.

Να αναφερθούμε, τέλος, στην μικρή κοινότητα χρηστών που εδώ και καιρό έχει στήσει ασύρματα δίκτυα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας όπως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Ίσως να μην προσφέρουν Internet, όπως θα περίμενε κάποιος που δε γνωρίζει, αλλά δείχνουν τον δρόμο πως την ασύρματη δικτύωση.

Βγενόπουλος...

...στη Βουλή.

Τον παραδέχομαι:

He's good.

Δε θα καθίσω να υπερασπιστώ μεγαλοεπιχειρηματία (φαντάζομαι έχει στρατιές δικηγόρων να το κάνουν αυτό) αλλά ο mr.MIG δήλωσε κάποια προφανή που τα ξεχνούσαμε:

1. Οι βουλευτές είναι υπηρέτες του λαού (για όσους απο αυτούς δε το γνωρίζουν ή δε το θυμούνται λόγω των "επιχειρήσεων" που έχουν ανοίξει ή των πολλών  "δημόσιων σχέσεων" που κάνουν).

2. Σύμφωνα με το Δημόσιο και τους νόμους της Κυβέρνησης, μια ελληνική εταιρία είναι πολύ μικρή να έχει εκπροσώπηση, πόσο μάλλον τη διοίκηση σε μια ΔΕΚΟ. Γι'αυτό χρείαζεται ένας Γερμανός.

3. Αν έχασαν οι μικροεπενδυτές δεν φταίει η MIG αλλά ο τρόπος που έγινε η συμφωνία Δημοσίου-DT. Αλλιώς θα μπορούσε να είχε γίνει δημόσια πρόταση για να εξασφαλιστούν και αυτοί και τα προσχήματα.

4. Ως επιχειρηματίας ήθελε να βγάλει λεφτά από την επένδυση του. Αν έχασε ο ΟΤΕ, η DT ή οι μικροεπενδυτές δεν είναι πρόβλημα του.

5. Δεν έβγαλε μόνο τα λεφτά που του καταλογίζουν. Πήρε και τόκο γιατί καθυστερούσαν να τα συμφωνήσουν Δημόσιο και DT.

6. Κανείς δεν έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο της Κυβέρνησης για να παραδώσει το management του ΟΤΕ. Μόνη της το επέλεξε.

7. Αν εγκαλείται για απάτη, ας τον καλέσουν στον εισαγγελέα. Αν όχι, ας πλακωθούν τα κόμματα μεταξύ τους αλλά να μη τον μπλέκουν (όπως και να το κάνουμε όμως Μr.MIG, οι μηνύσεις σε πολιτικούς αρχηγούς είναι κομματάκι χοντρό...)

 

Το καλύτερο σχόλιο έρχεται απο τον Πιτσιρίκο

Πόσο βαριέμαι…

…Τις επαναστάσεις του Καναπέ.

Τις τελευταίες μέρες έχω βαρεθεί να λαμβάνω προσκλήσεις στο Facebook για το group «υποστηρίζω το ρεπορτάζ χωρίς σύνορα και τον Στέλιο Κούλογλου». Ασχέτως της άποψης που έχω για τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο (που ήδη για χατίρι του postαρα δύο φορές) θεωρώ απλά αστείο να συμμετέχω σε γκρουπ υποστήριξης μέσω Facebook!

Το γεγονός ότι, από τα 30000τοσες χιλιάδες μέλη του group(!!!), μόνο καμιά 25αρια εμφανίστηκαν στη εκδήλωση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε, κάτι λέει για τις επαναστάσεις του καναπέ. Είναι εύκολο να clickάρεις σε ένα invitation στο Facebook. Όταν απαιτείται όμως δράση, εκεί αλλάζουν τα πράματα.

Ήταν αναμενόμενο να εμφανιστεί μόνο ένας μικρός αριθμός υποστηρικτών αλλά και έτσι οι παρουσίες ήταν στατιστικά ασήμαντες (συγχαρητήρια πάντως στα λίγα παιδιά που έδειξαν ότι είναι δραστήριοι, θα ήθελα πάντως να δω και καμιά φωτογραφία απο την συνάντηση).

Είναι αυτό λύση;

Οι δραστήριοι πολίτες δε στέλνουν invitations μεταξύ τους για να υποστηρίξουν τους γιατρούς χωρίς σύνορα, να καταγγείλουν το trafficking ή την παιδική εκμετάλλευση. Οι δραστήριοι πολίτες συμμετέχουν, παρουσιάζονται, δρουν. Το να συμμετέχεις σε ένα group στο Facebook δεν είναι δράση. Είναι ευκολία. Γι’αυτό ας μην περιμένουμε και πολλά.

Ο λόγος;

για να αλλάξει κάτι, πρέπει κάποιος να αφήσει την μεσοαστική άνεση του και να βγει από το σπίτι του. Μπορεί να βγει για λίγο ή για πιο πολύ, κάποιος άλλος να το κάνει σκοπό της ζωής του. Όποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει, ψάχνει και βρίσκει.

Τα groups μόνο ως άλλοθι λειτουργούν για την πα θητική στάση μας.

Θέλουμε να συμμετέχουμε αλλά δε το κάνουμε. Βαριόμαστε. Δε προλαβαίνουμε ή θέλουμε στον χρόνο μας να κάνουμε άλλα πράματα.

Δεν είναι κακό να συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω. Αντίθετα, είναι φυσιολογικό. Απλά ας μη χρησιμοποιούμε το Facebook ως πρόφαση για να κοιμάστε με ήσυχη συνείδηση, ok;

 

Προσωπικά απορρίπτω τα παραπάνω invitations στο Facebook. Περιμένω τη στιγμή που τα groups θα είναι αρκέτα οργανωμένα για να προσφέρουν πραγματικά κάτι στα μέλη τους (ενημέρωση, άρθρα, τρόπους δράσης κτλ. αλλά γι’αυτό οι οργανώσεις έχουν και τα site τους, σωστά;).

Μέχρι τότε θεωρώ πιο λογικό να συμμετέχω στους “Πορωμένους με το διαφανές περιτύλιγμα με τις φουσκάλες που κάνουν τσούκου”.

Αυτό, τουλάχιστο, εμπίπτει στους λόγους για τους οποίους βρίσκομαι στο Facebook. Για πλάκα και χαβαλέ.

Πρυτανικές εκλογές (ΙΙ)

Για όσους απο εσάς απορούν ή διαφωνούν μπορούν να διαβάσουν και το παρακάτω ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας.

Αλλατίνη

H ιστορία των Μύλων Αλλατίνη είναι λίγο πολύ γνωστή στους Θεσσαλονικείς.

Η ερώτηση όμως που μου έρχεται στο μυαλό είναι όμως μια:

Γιατί το συγκρότημα των μύλων δεν απαλλοτριώθηκε για να χρησιμοποιηθεί ως το Δημαρχείο; Η μεγαλομανία του Δημάρχου-Αυτοκράτωρ Παπαγεωργόπουλου δεν μπορούσε να ανεχτεί την χρήση ενός κτίσματος που δεν πληγούσε τις δικές του εικαστικές ανησυχίες. Δηλαδή: Τσιμέντο και μάρμαρο!

Έτσι απορρίφτηκαν το συγκρότημα Αλλατίνη, αλλά και το συγκρότημα Φιξ, ως υποψήφια για το Νέο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης Προτίμησε να χτίσει στο τελευταίο ανοικτό χώρο στο κέντρο, ένα κτίριο αμφίβολης αισθητικής, που δεν συνδέεται με την αρχιτεκτονική παράδοση της πόλης.

Όταν ο ίδιος ο Δήμαρχος αρνείται να συνδέσει την θέση του με την διάδοση και διάδοση της αρχιτεκτονικής παράδοσης της πόλης του, τι ελπίδα έχει αυτή η πόλη;

Ποιο είναι το μέλλον του συγκροτήματος Αλλατίνη;

Η ίδια η εταίρια που ανέλαβε την ανακατασκευή υποστηρίζει ότι θα διατηρήσει το κύριο κτίριο αλλά φαίνεται ότι ταυτόχρονα θα ανεγείρει και νέα κτίρια τα οποία θα «συνδέονται» αρχιτεκτονικά με το κύριο κτίσμα.  Το όλο συγκρότημα θα αποδοθεί ως γραφεία και διαμερίσματα καθώς φαίνεται οι ιδέες για εμπορικό κέντρο ή άλλες χρήσεις δεν καρποφόρησαν.

Κατεβάστε σε pdf και διαβάστε επίσης το καταπληκτικό ρεπορτάζ στο free press Parallaxi(τεύχος 140,σελ 28-31).

Παπαγεωργόπουλος ο Νεκροθάφτης(ΙΙ)

Μετά το πρώην στρατόπεδο Τσιρογιάννη, νυν Νέο Δημαρχείο, Αυτοκρατορικό παλάτι ή Καλλιμάρμαρο, τον λευκό Πύργο που έγινε σαν νεκροταφείο, ο Παπαγεωργόπουλος έπιασε την Νέα Παραλία και τις άλλαξε τα φώτα.

Όχι ότι δε ήταν απαραίτητη μια ανακαίνιση, ώστε να αναδειχθεί το μέγαρο Μουσικής και όλη η διαδρομή της παραλίας, αλλά εδώ μιλάμε για τον Παπαγεωργόπουλο και την αισθητική του! Άστο παιδί μου ήσυχο,τι θέλεις και το βασανίζεις; αφού με την αρχιτεκτονική δεν έχεις καλή σχέση, καλύτερα γκρεμισμένα!

Είναι προφανές ότι δεν ζήλεψε καθόλου την ανυποληψία στην οποία περιέπεσαν οι προηγούμενοι δήμαρχοι. Και επειδή δεν θα ήθελε καθόλου να τον φάει και αυτόν η μαρμάγκα αποφάσισε να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον θυμόμαστε.

Ένα είναι σίγουρο πάντως….

Για χρόνια οι Θεσαλονικείς θα περπατάνε στην πόλη, θα κοιτάζουν γύρω τους και θα λένε:

‘Τι μ.....ες έκανε αυτός ο Παπαγεωργόπουλος!’

Είναι να μην πεις καλή κουβέντα για κάποιον....

...Θα σου βγεί από την μύτη.

 

Καλά ρε συ Κούλογλου...

Και λογοκλοπή;!

 

Για τους άσχετους η ιστορία πάει ως εξής:

Ο Κούλογλου στις αρχές του 90 είχε γράψει το βιβλίο "έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο" που σύμφωνα με τις συγκρίσεις αποτελεί προϊόν λογοκλοπής απο το βιβλίο "φόνος στην κεντρική επιτροπή" του Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν.

Δεν έχω διαβάσει κάνενα απο τα δύο βιβλία και αναδημοσιεύω το γεγονός με κάθε επιφύλαξη. Κρίμα πάντως που τα ηλεκτρονικά αρχεία των εφημερίδων δεν πάνε τοσο πολύ πίσω.

τα υπολοίπα θα τα βρείτε στο τροκτικό

Πρυτανικές εκλογές; Μα τι τρέχει;

Ένας μέσος πολίτης θα συμφωνήσει ότι είναι καλή η καθολική ψηφοφορία για οποισδήποτε εκλογές.

Οι φοιτητές φαίνεται να διαφωνούν όμως. Λίγοι καταλαβαίνουν τι υποστηρίζουν οι φοιτητές. Θέλουν να εφαρμοστεί η άμεση δημοκρατία στο πανεπιστήμιο; Εγώ το βλέπω για καλό. Αν όχι γιατί; Ποια τα πολιτικά επιχειρήματα;

Εκτός βέβαια, αν δε θέλουν να εφαρμοστεί η συγκεκριμένη διάταξη για τις πρυτανικές, για πιο ιδιοτελής σκοπούς. Είναι δυνατό; Άλλωστε όλοι γνωρίζουν ότι οι φοιτητές αγωνίζονται για τα ιδανικά. Έτσι δεν είναι;

 

Για να δούμε....

Για εξηγήσε μου, πως δούλευε το σύστημα μέχρι τώρα;

Η συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή του πρύτανη, γίνονταν αντιπροσωπευτικά. Αρχικά διεξαγόταν καθολική ψηφοφορία μεταξύ των φοιτητών ώστε να εκλεγούν οι εκλέκτορες. Αυτοί προέρχονταν απο τις παρατάξεις που υπάρχουν στο πανεπιστήμιο (Οι γνωστές είναι η ΔΑΠ-ΝΔ, ΠΑΣΠ-ΠΑΣΟΚ και ΠΚΣ-ΚΚΕ ενώ υπάρχουν πλήθος μικρότερων ανά ίδρυμα και ανά σχολή). Στη συνέχεια οι εκλέκτορες προσέρχονταν στις κάλπες για να εκλέξουν τον πρύτανη.

Και που ήταν το κακό στο σύστημα;

Οι παρατάξεις δεν ήταν πάντοτε ξεκάθαρο ποιόν υποψήφιο πρύτανη θα υποστήριζαν. Πολλές φορές η θέση τους ήταν ομιχλώδης σε μια προσπάθεια να κερδίσουν ανταλλάγματα. Έτσι δεν ήταν στην άμεση κρίση των απλών φοιτητών ποιόν υποψήφιο πρύτανη υποστήριζαν, ή τι ανταλλάγματα αναμένονταν, καθώς καλούνταν να ψηφίσουν στα τυφλά, και απλά επέλεγαν παράταξη. Με το σύστημα των εκλεκτόρων είχαμε φτάσει σε σημείο υπέρμετρης δοσοληψίας, μεταξύ παρατάξεων/εκλεκτόρων από τη μια, και υποψηφίων πρυτάνεων από την άλλη. Όσοι ήταν στο πανεπιστήμιο γνώριζαν ή είχαν ακούσει.

Σημείωση:Ακόμα όμως και αν δούλευε ιδανικά το σύστημα, δηλαδή υπήρχε ρητή στήριξη προς κάποιον υποψήφιο και σαφή ενημέρωση των φοιτητών, τι πειράζει αντι να ψηφίσουν "μέσω αντιπροσώπου" να ψηφίζουν απευθείας;

Μόνο αυτό είναι; Υπάρχει κάποιο παρασκήνιο;

Προφανώς και υπάρχει παρασκήνιο που δεν δηλώνεται. Με το νέο, άμεσο σύστημα εκλογής, οι μικρές παρατάξεις κυρίως (απο τις οποίες συνήθως προέρχεται και το περισσότερο νταβαντούρι)τραβάνε ζόρι. Με το έμμεσο σύστημα είχαν την δυνατότητα να παζαρέψουν τον ψήφο των εκλεκτόρων τους όλες οι παρατάξεις. Άλλωστε κανείς δεν τους ζητούσε το λόγο για τον ποιον υποστήριξαν. Έτσι οι περισσότερες παρατάξεις κάτι κέρδιζαν(και συνήθως τα άτομα σε καίριες θέσεις), αν πόνταραν στο σωστό άλογο.

Για τους υποψήφιους πρυτάνεις τι σημαίνει το νέο σύστημα;

Απλά, τους χαλάει το πάρτυ. Οι υποψήφιοι τώρα πρέπει να σκιστούν να γίνουν γνωστοί πέρα από τη σχολή ή το τμήμα που τους ανέδειξε. Αυτό απαιτεί χρόνο, χρήμα και προσπάθεια, ιδίως στα πολύ μεγάλα ιδρύματα όπως το ΑΠΘ. Πλέον ασύμφορο και δύσκολο.

Με το παλιό σύστημα δεν χρειαζόταν να κάνουν προεκλογική εκστρατεία στο σύνολο των φοιτητών. Απλά, να έχουν μια στοιχειώδη πολιτική κάλυψη( η πολιτική καθοδήγηση του κόμματος προς την θυγατρική φοιτητική παράταξη είναι πάντα χρήσιμη σε τέτοιες περιστάσεις) και κυρίως να παζαρέψουν την ψήφο των παρατάξεων, ιδίως των μεγάλων, που ουσιαστικά “έβγαζαν πρύτανη”.

Σοβάρα; Και πως παρακαλώ παζάρευαν την ψήφο;

Αυτό γινόταν με θεμιτά και άλλοτε με αθέμιτα μέσα(στην Ελλάδα; αθέμιτα μέσα; τι εννοείς; σιγά μην κέρδιζαν και μεταπτυχιακά οι εκλέκτορες ή οι καθοδηγητές των παρατάξεων!).

Οι απλοί φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν να ψηφίσουν εκλέκτορες, συνήθως δεν είχαν ιδέα ποιόν ή τι θα υποστήριζαν οι εκλέκτορες ή η παράταξη που ψήφισαν.

Οι μικρές παρατάξεις όμως τι πρόβλημα έχουν;

Οτι η υπόθεση γίνεται παιχνίδι για λίγους. Πρώτον η υποστήριξη κάποιας μεγάλης παράταξης (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ) προς έναν υποψηφίο, αυτόματα σημαίνει ενεργοποίηση του αντίστοιχου κομματικού μηχανισμού υποστήριξης και διαφήμισης προς το πρόσωπο του. Δεύτερον, σε μια συνηθισμένη προσέλευση φοιτητών σε εκλογές (αποχή δηλαδή πλέον του 50%) οι ψήφοι των μικρών δεν θα καθορίζουν αποτέλεσμα, οπότε δεν θα έχει νόημα να συνδιαλλαγεί κάποιος υποψήφιος μαζί τους. Πριν τουλάχιστον πουλούσαν και οι μικροί στο χρηματιστήριο των εκλεκτόρων, και κάτι φυσικά θα κέρδιζαν.

Δηλαδή η φασαρία είναι καθαρά ιδιοτελής;

Προφανώς. Οι μικρές παρατάξεις δεν θέλουν την εφαρμογή του νόμου, για να συνεχίσουν να πουλάνε στο χρηματιστήριο εκλεκτόρων, που οι ψήφοι τους είναι μετρήσιμοι.

Οι μεγάλες βολεύονται και δεν αντιδρούν ή αντιδρούν χλιαρά, ανάλογα αν το κόμμα-μαμά είναι κυβέρνηση η αντιπολίτευση.

Και οι πρυτάνεις αφήνουν την φασαρία να τρέχει, γιατί σου λέει ποιος πάει να πείσει τους φοιτητές, μια χαρά την είχαμε βρει με τους εκλέκτορες και τις παρατάξεις, τώρα μπορεί να γίνει και καμιά στραβή με καθολική κάλπη.

Δηλαδή η Κυβέρνηση σκεφτόταν το καλό του πανεπιστημίου με τη συγκεκριμένη αλλαγή;

Είναι προφανές ότι και η κυβέρνηση δεν ήταν και πολύ ανιδιοτελής στο σκεπτικό για την αλλαγή του νόμου. Σου λέει, εδώ και 20 χρόνια πρώτη έρχεται η ΔΑΠ, άμα θέλουμε εκλέγουμε όλους ή, τέλος πάντων, τους περισσότερους πρυτάνεις που θέλουμε. Γιατί όχι δηλαδή; τσάμπα στήνουμε μηχανισμούς και να κινητοποιούμε κόσμο τόσο καιρό;

 

Αν κάποιος πάντως,πέρα απο τα παραπάνω, επιμένει ότι η φασαρία γίνεται μόνο ως αντίδραση των φοιτητών στη συνολική εφαρμογή του νόμου, ας μου εξηγήσει κάτι: πως η επαναφορά μιας, στοιχειώδους έστω, δημοκρατικής ρύθμισης στα πανεπιστήμια, αποτελεί επιχείρημα για ανατροπή και κινητοποιήσεις;

Δεν ξέρω αν πρέπει να λυπηθώ…

Πέρασε η Καλομοίρα στον τελικό….

(ήλπιζα να πιάσει πάτο, μπας και γλυτώσουμε το καλοκαιρινό χιτ)

 

…

και πήρε η Manchester το Champions League.

(προτιμώ Chelsea, αντιπαθώ τους born to be winner)

Δεν τον πάω...

...Τον Σταμάτη Κραουνάκη

Να διευκρινίσουμε. Δεν αναφέρομαι στην καλλιτεχνική αξία του, που εκεί τα πράματα είναι, κατά τρόπω τινά, υποκειμενικά και ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και αρέσει σε όποιον γουστάρει. Δικαίωμα τους και στους δυο. Εγώ πάντως θεωρώ ότι έχει αγριοφωνάρα, κατάλληλη να σαλαγάει πρόβατα, και στιχάκια για ανάλογα πανηγύρια. Προσωπική άποψη!

 

Από εκεί και πέρα κάθε φορά που προσπαθώ να δω με ανοιχτό μυαλό τον καλλιτέχνη ή τον άνθρωπο, μου ενισχύει το αντιπαθές προφίλ του.

Αυτό το στυλ, του μποέμ και καλά καλλιτέχνη, θα έφερνε σε απόγνωση κάθε νορμάλ άτομο που θεωρεί ότι για να αποδείξει την πνευματική του ελευθερία ο καλλιτέχνης, δεν είναι ανάγκη να μας σερβίρει μπινελίκια και λοιπές βωμολοχίες παρέα με την εμφάνιση μιας δασώδους μασχάλης. Αλλά έτσι είναι ο σύγχρονος καλλιτέχνης κυρίες και κύριοι! Δεν τον νοιάζει η εξωτερική εμφάνιση αλλά μόνο η εικαστική αξία των πραγμάτων!

Οι συνεντεύξεις του όμως και τα κείμενα του είναι χάρμα αυτό επιβεβαίωσης! Ένα τέλειο παράδειγμα της αξίας που αυτοπροσλαμβάνει ως καλλιτέχνης! Όποτε τις διαβάζω μου δίνει την εντύπωση ότι αδικείται ιδιαίτερα που είναι ακόμα στην Ελλάδα και απευθύνεται σε ένα τόσο απαίδευτο κοινό όπως το ελληνικό. Χάνεται η μεγάλη σου αξία ρε φίλε. Νιώθω ότι πρέπει να σου ζητήσουμε στο τέλος και συγγνώμη που σε κάνουμε να χάνεις το χρόνο σου μαζί μας! Δηλαδή έχει κανείς καταλάβει τι θέλει να πει ο ποιητής όταν γράφει στην Athens Voice ή όπου αλλού;

Χαίρομαι πάντως που δεν είμαι ο μόνος που έχει την ίδια αντίληψη...

Θάψιμο χωρίς σύνορα

Επειδή πολλά γράφονται και διαβάζονται τις τελευταίες μέρες για την αποπομπή του Στ.Κούλογλου από την ΕΡΤ(εδώ ενδελεχής λίστα) να θέσω κάποιες σκέψεις, δίχως να θέλω να παίξω τον δικηγόρο του διαβόλου:

1. Είναι γνωστό σε όσους θέλουν να ξέρουν (και παρακολουθούσαν τις εκπομπές του) ότι κάνει ελάχιστη δημοσιογραφία πεδίου. Tο υλικό του συνήθως προερχόταν από εξωτερικές πηγές και ήταν ελάχιστα πρωτογενές. Τώρα το ανακαλύψαμε; Ή μήπως μας έλεγε ψέματα τόσο καιρό; Όσοι ήθελαν, γνώριζαν. Ο Αυγερόπουλος είναι ένας καταπληκτικός δημοσιογράφος αλλά δεν είναι καλύτερος από τους άλλους επειδή ,ντε και καλά, κάνει δημοσιογραφία πεδίου. Και δεν αναιρεί ότι ο Κούλογλου έκανε στιβαρές παρουσιάσεις σημαντικών διεθνών θεμάτων (σύμφωνα με την υποκειμενική άποψη μου). Το γεγονός ότι δεν ήταν αποκλειστικά δικό του υλικό, ποσώς με ενδιαφέρει από τη στιγμή που δε κλέβει δικαιώματα.
2. δεν περίμενα ως γνωστός δημοσιογράφος να μην αμείβεται καλά. Δε ξέρω αν αληθεύουν τα νούμερα που αναφέρονται στα υπόλοιπα blog (βλέπε στο no angels for you αλλά και εδώ ) αλλά και να ισχύουν πως φταίει ο Κούλογλου; Δηλαδή η διοίκηση της ΕΡΤ δεν είναι υπεύθυνη για τα συμβόλαια που υπογράφει(βλέπε υπόθεση φραπελιά); Τουλάχιστο τα ντοκιμαντέρ έχουν αρχειακή αξία και παραμένουν στο αρχείο της ΕΡΤ και προτιμώ να πηγαίνουν σε αυτά τα λεφτά παρά πχ. στη Eurovision.
3. σχετικά με την εταιρία παραγωγής: Αν πληρώνεται σταθερό ποσό για κάθε εκπομπή δεν είναι προφανές ότι θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μειώσει στο ελάχιστο δυνατό το κόστος της παραγωγής; Προέβλεπε πουθενά η σύμβαση ότι πρέπει να ξοδέψουν και το τελευταίο ευρώ που θα λάμβαναν από την ΕΡΤ; Αν όχι, που είναι το θέμα; Στη θέση τους όλοι το ίδιο δε θα κάναμε;
4. Αν τα κριτήρια για τα οποία κόπηκε η εκπομπή είναι οι ‘αξιοκρατικές’ μετρήσεις τηλεθέασης ή το υψηλό κόστος της εκπομπής, με αποτέλεσμα να μη συμφέρει οικονομικά, καλά έκανε η διοίκηση της ΕΡΤ και την έκοψε. Και όλοι ξέρουμε πόσο ευαίσθητη είναι η εκάστοτε διοίκηση της ΕΡΤ στην αξιοκρατία. Τρέχει στις φλέβες της. Τότε όμως μήπως έπρεπε να κοπούν άλλα συμβόλαια πριν του Κούλογλου καθώς και εκπομπές; Λέω μήπως…

Ως προς τον άνθρωπο Κούλογλου. Δεν το ξέρω προσωπικά και ποσώς με ενδιαφέρει να τον γνωρίσω. Η φασαρία όμως αν κάρφωσε ή όχι κάποιους στην Ασφάλεια είναι τελείως όψιμη και δεν καταλαβαίνω πως συνδέεται με το θέμα της αποπομπής του απο την ΕΡΤ. Είναι δυο διαφορετικά πράματα.Αν άνθρωποι υπέφεραν από τις ‘καταγγελίες’ του έχουν την συμπάθεια μου.

Από εκεί και πέρα όμως δεν ξεχνάω ότι ζούμε σε ένα κράτος στο οποίο οι συνεργάτες των Γερμανών δεν δικάστηκαν ποτέ και οι συνεργάτες της χούντας αμνηστευτήκαν (σε αντίθετη περίπτωση δε θα έβρισκε ούτε για δείγμα στελέχη η σημερινή κυβέρνηση).

Αν κάρφωσε η όχι ο Κούλογλου δε το ξέρω, δε με νοιάζει και δε θα ασχοληθώ μετά από 30 χρόνια.

Δήμαρχος Μειοψηφίας...

Μια ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος των τοπικών εκλογών της Θεσσαλονίκης απο ένα Blog που πεθαίνει...

Το γαμήσαμε και ψόφησε...

- Βρήκες βενζίνη;

-ούτε σταγόνα.

-Το MEGA είπε οτι έχει στην Πατρά.Δεν πεταγόμαστε;έγκυρο ρεπορτάζ.Η μισή Αθήνα εκεί παει να βρεί.

Δείξε μου τον φίλο σου...

...Να σου πω ποιος είσαι.

 

Εν προκειμένω:

 

Λάκης Λαζόπουλος με παρέα την Γιάννα...

..Φήμες λένε.

-Έλα Αλέκο!

-Τι'ναι;

-Ξέρεις ποιον πέτυχα στο Λονδίνο,που ήμουν διακοπές;

-Ποιόν;

-Τόν Τσίπρα,να ψωνίζει απο τα Harrod's τις ημέρες του Πάσχα!

-Σώπα!

-Ναι!

-Ε,και;

Άδικη κοινωνία

Ποτέ άλλοτε ένα δημόσιο πρόσωπο δέχθηκε τόση λίγη συμπόνοια για ένα τέτοιο πρόβλημα.

Περαστικά…