Τσίπρας: Ο νέος ηγέτης είναι εδώ!

Δε καταλαβαίνω γιατί πολεμάνε τόσο πολύ τον Τσίπρα.

Είναι ένας ακόμα από τους ηγέτες που αξίζει αυτή η χώρα.

Οκ δεν έχει προτάσεις, πολιτικό πρόγραμμα και στερείται ρεαλιστικής προσέγγισης της πραγματικότητας, όπως και κάθε «σωστός» αριστερός.

Αλλά, εδώ η αξιωματική αντιπολίτευση έχει παρόμοια προβλήματα, που υποτίθεται θα κληθεί να κυβερνήσει κάποια στιγμή τη χώρα(λέμε τώρα…) το κόμμα του περιστασιακού 5% είναι το πρόβλημα; Άλλωστε θα κληθεί να αποδείξει τίποτα,ποτέ; Αν δε χρειάζεσαι να τα αποδείξεις, ότι θές λες.

Αλλά γιατί διαμαρτυρόμαστε;

Άλλωστε δεν είμαστε η χώρα με τους περισσότερους τραγουδιστές. ηθοποιούς και μια σειρά ανεπάγγελτους (κάποιοι είναι ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης) για επαγγελματίες πολιτικούς;

Μήπως ξεχνάμε ότι στη βουλή έχουμε διάφορες Ξανθιές, και στα δύο κόμματα που περισσότερο απασχολούν για άλλες ικανότητες τους και όχι για την πολιτική σκέψη τους;

Άλλωστε ο Τσίπρας βγήκε με το σπαθί του (και όχι βάση της συσχέτισης του σπαθιού με κάτι άλλο από το γνωστό ανέκδοτο) αν και βοήθησε το δαχτυλίδι.

Και στο κάτω κάτω αρκετούς ψηφοφόρους παρέσυραν με το τσίρκο και τα γκομενάκια τα μεγάλα κόμματα, καιρός να αντιστραφεί το κλίμα.

 

 

Τι;

Θα βοηθήσει να ξαναχάσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές;

Αυτό είναι πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, όχι του Τσίπρα και του δεν-θυμάμαι-όλο-το-μακρυνάρι-Συνασπισμού.

Παπαρολογίες Ι

Πιστεύω ότι διαβάζω πάνω από το μέσο όρο εφημερίδες και ειδήσεις. Δε καταλαβαίνω πλέον τη χρησιμότητα να αγοράζεις κάποια καθημερινή εφημερίδα (πριν από χρόνια σταμάτησα και την τελευταία καθημερινή που έπαιρνα μόνο και μόνο για κάποια ένθετα) καθώς ποια η ενημέρωση είναι άμεση μέσω των ηλεκτρονικών μέσων. Οι σαβατοκυριακάκατικες ακόμα με ελκύουν κυρίως όμως λόγω όγκου και όχι ποιότητας. Λες δίνεις που δίνεις εκείνα τα γαμημένα 3 ευρώ κάτι θα έχει να διαβάσω. Έλα όμως που δεν έχει να διαβάσεις αλλά να δεις καμιά ταινία και ενίοτε και καμιά τσόντα; Τέλος πάντων συνεχίζω να τις παίρνω μπας και βρω τίποτα που μπορώ να διαβάσω στο σαλόνι μου και όχι στην οθόνη του pc(στο οποίο ξεφυλλίζω τις προηγούμενες καθημερινές). Η αλήθεια είναι ότι παλιότερα με συνάρπαζαν τα άρθρα του κυριακάτικου Βήματος και τα ρεπορτάζ (ιδίως του Υιός) της κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Τώρα πια και αυτά κατέληξαν να είναι το ίδιο πακέτο που διέπει όλη την χώρα. Ανακύκλωση ιδεών, αξιών και απόψεων και από εκεί ξεκινώ και πάω παραπέρα…

Ενα blog γεννιέται...

 

Δε ξέρω ποιος είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να εισάγεις ένα καινούριο blog και τι πρέπει να γράψεις. Φαντάζομαι ότι μέρος της εισαγωγής είναι η εξήγηση για πιο λόγο ξεκινάς να γράφεις ένα blog και τι σκοπεύεις να κάνεις με αυτό. Υποθέτω δηλαδή ότι ένα Blog πρέπει να έχει ένα σκοπό πέρα από το να γράφεις παπαρολογίες για το κάθε τι που σου κατεβαίνει στο κεφάλι. Εμένα το πρόβλημα που αντιμετωπίζω και ξεκίνησα να γράφω blog είναι ότι άρχισαν αν αραιώνουν ανησυχητικά τα κείμενα που θα μπορούσα να θεωρήσω ως ενδιαφέροντα στο γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο. Δηλαδή υπάρχουν αλλά δεν είναι τόσα ώστε αν ικανοποιούν κάποιες βασικές ανησυχίες, όπως πχ που στο διάολο πάει αυτή η χώρα, η κοινωνία κτλ κτλ. Δεν θέλω να είμαι μελοδραματικός και δεν έχω διάθεση να δηλώσω ότι θα κάνω κάτι ριζοσπαστικό αλλά το θέμα είναι ότι περιμένω να καταλάβω τι στο διάολο γίνεται γύρω μου καθώς από ότι βλέπω τα άλλα μέσα δε με βοηθούν…

Το όνομα είναι το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ κάτω απο την παρούσα κατάσταση μιά και όλα γύρω μας μοιάζουν να ανακυκλώνονται και να γυρνάνε στην επιφάνεια.Ότι και να γίνει σ'αυτή τη χώρα κάποια πράματα δε σταματάνε να ξαναγυρνάνε...

Το γεγονός οτι έχουμε Καραμανλή για πρωθυπουργό και Παπανδρέου αντιπολίτευση δεν σας δίνει μια εντύπωση ανακύκλωσης;